ΜΕ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ

Να δώσουν το φιλί της ζωής στην αγορά των πλειστηριασμών ακινήτων, να κινηθεί η αγορά ακινήτων και να αυξηθούν τα έσοδα  του δημοσίου από την αναγκαστική εκποίηση ακινήτων που έχουν κατασχεθεί για χρέη προς την εφορία επιχειρεί η κυβέρνηση και η τρόικα. Αυτόν τον τριπλό σκοπό έχει η συμφωνία που επετεύχθη τις τελευταίες ημέρες μεταξύ τους και αφορά στο νέο πλαίσιο πραγματοποίησης των πλειστηριασμών με τιμή εκκίνησης στα δυο τρίτα της αντικειμενικής αξίας.

Με βάση το σημερινό σύστημα το οποίο σε εποχή κρίσης αποδείχθηκε πλήρως αναποτελεσματικό για την εκποίηση  ακινήτων που έχουν δεσμευτεί για χρέη προς το δημόσιο ή ιδιώτες. Ας δούμε ποιο είναι αυτό το σύστημα. Η ελάχιστη τιμή στην οποία μπορεί να εκποιηθεί ένα ακίνητο που εκπλειστηριάζεται είναι η αντικειμενική αξία. Με δεδομένο όμως ότι οι αντικειμενικές αξίες είναι πλέον, κατά κανόνα, πολύ υψηλότερες από τις εμπορικές αξίες στους πλειστηριασμούς δεν εμφανίζονται ενδιαφερόμενοι και κηρύσσονται άγονοι. Εφόσον πραγματοποιηθούν δυο άγονοι πλειστηριασμοί τότε ο επισπεύδων τον πλειστηριασμό (δημόσιο, τράπεζα ή ιδιώτης) μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο αίτημα «διόρθωσης τιμής» ζητώντας τη μείωση της τιμής εκκίνησης κατά την κρίση του δικαστή. Πρόκειται, ωστόσο, για μια χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία την οποία ελάχιστοι αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας.

Με βάση το νέο πλαίσιο που συμφωνήθηκε μεταξύ υπουργείων Οικονομικών, Δικαιοσύνης και τρόικας η τιμή εκκίνησης στους πλειστηριασμούς μειώνεται στα δυο τρίτα της αντικειμενικής αξίας. Στην περίπτωση που ο πλειστηριασμός κηρυχθεί άγονος (δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη πόσοι πλειστηριασμοί θα πρέπει να γίνουν) τότε η τιμή εκκίνησης του επόμενου πλειστηριασμού θα είναι το 50% της αντικειμενικής αξίας. Αν και πάλι κηρυχθεί άγονος ο πλειστηριασμός τότε ο επισπεύδων θα έχει το δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη και να ζητήσει «διόρθωση τιμής», δηλαδή νέα μείωση κάτω από το 50% της αντικειμενικής.

Ας δούμε και δυο παραδείγματα του νέου πλαισίου που σύντομα θα αρχίσει να εφαρμόζεται. Η εφορία επισπεύδει τον πλειστηριασμό ενός διαμερίσματος οφειλέτη της αντικειμενικής αξίας 150.000 ευρώ. Η τιμή εκκίνησης του πρώτου πλειστηριασμού είναι στα δυο τρίτα της αντικειμενικής, δηλαδή 100.000 ευρώ. Αν κηρυχθεί άγονος τότε στον επόμενο πλειστηριασμό η τιμή εκκίνησης μπορεί να είναι το 50% της αντικειμενικής, δηλαδή 75.000 ευρώ. Αν και πάλι δεν υπάρξουν ενδιαφερόμενοι αγοραστές τότε ο επισπεύδων θα μπορεί να προσφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας μεγαλύτερη μείωση, δηλαδή κάτω από τις 75.000 ευρώ (π.χ. στις 50.000 ευρώ)

Άλλο παράδειγμα. Μια τράπεζα βγάζει στο σφυρί τις επαγγελματικές εγκαταστάσεις μιας χρεοκοπημένης επιχείρησης. Το ακίνητο είναι αντικειμενικής αξίας 6 εκατομμυρίων ευρώ. Η τιμή εκκίνησης του πρώτου πλειστηριασμού είναι 4 εκατ. ευρώ. Αν κηρυχθεί άγονος τότε στον επόμενο πλειστηριασμό η τιμή εκκίνησης είναι τα 3 εκατ. ευρώ. Αν και πάλι κηρυχθεί άγονος τότε η τράπεζα έχει το δικαίωμα να προσφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας περαιτέρω μείωση της τιμής.